Szepty i ślady

Sehaikuan:
w upalnym słońcu

z ponurą radością

otworzyłem leszczynowy kufer

uwalniając cienie i mgły

echo sprzeciwu

niosło się w górę

brzegiem po ścianie

przybierając z czasem

kształt orła i węża

przystrojono mi wtedy głowę

kwiatami barwinka

od tej chwili wiedziałem

że nie jest to bajka Hezjoda

a ja zyskuję na nowo

kolejne życie

Mar Canela:

strażnicy skał

zdławili echo sprzeciwu

orła poniosło w górę

węża - brzegiem po ścianie

cienie i mgły

szukając schronienia

przed upalnym słońcem

zasiedliły leszczynowy kufer

z ponurą radością

głucho zatrzaskując wieko

zwiędły kwiaty

kolejne życie zamienię

na bajkę

*

Sehaikuan:
szorstka ściana

spływając - kropla wody

znika mi z oczu

na białym płótnie plamy krwi

pozostawiają ślady

Mar Canela:

jesteśmy wodą

i szorstką ścianą

i oczami

płótnem białym i krwią

jesteśmy tym wszystkim

i niczym

w życiach i między życiami

zawsze i nigdy pozostawiamy

ślady

ja jestem tobą, ty mną...

Sehaikuan:

podając mi rękę

ujrzysz moimi oczami

siebie

wskażesz nam drogę

którą jesteśmy my

sami

wszystko i nic

spływa

kroplą wody po ścianie

czasem tylko rodzą się

ptaki

by patrzeć na nas

naszymi oczami

*

Sehaikuan:

jej szept

w ciemnym korytarzu

wiatr cichnie

Mar Canela:

kobieta w półmroku

wiatr na schodach

wzmaga jej szept

Sehaikuan:

...wzmaga się moja uwaga

wobec szeptu

a może to tylko wiatr...

(obraz: Basari)

Pierwszy oddech... pierwszy wnuczek :))

nowinę ogłosiły dźwięki

fletu trzcinowego echem po stawie

perły z dna

spokojnie płynących rzek

iskry czułości w naszych duszach

rozświetliły się

uśmiechała się radość

niech wstaną Słońca

w Twoim sercu

niech rozbłysną Księżyce

pierwsze poruszenie w bezruchu Cisz

poczucie lotu w duszy

by ruszyć w świat

by stać się sobą –

pierwsze światło

pierwszy dotyk

pierwszy dźwięk

pierwszy oddech

a my czekaliśmy

u stóp Nieskończoności

ze łzami wzruszenia

i przyjęliśmy Cię

mocą wielkiego oddechu Miłości

  

Skąd wszystko przychodzi? Dokąd odchodzi?

„Poddaj się!

Na ułamek sekundy wyjdź z czasoprzestrzeni.

Chociaż przez chwilę odczuj nową rzeczywistość,

a stan twojego otwartego oczekiwania

stanie się twoją kwantową modlitwą.

Niech pierwiastek łaski wszechświata

zmienia elementy twojego życia."

(Richard Bartlett)

Sposób, w jaki postrzegamy fizyczną realność,

ustalone i utrwalone wzorce,

tworzą matrycę codziennych, zwykłych,

powtarzalnych doświadczeń,

a tymczasem wszędzie dookoła

oscylują inne, nowe, szalone możliwości.

Są w zasięgu ręki!

Zgodnie z teorią kwantową – w każdym momencie

możliwe są różne wyniki.

Wszędzie wokół nas dzieją się światy równoległe,

a przeszłość i przyszłość są teraz.

Teraz – to wieczność.

Wszystko jest wieczne.

Wierzysz? Nie wierz! Sprawdź sam!

Więcej na portalu Taraka

tutaj