Lubię wyjść z siebie i usiąść obok. Spojrzeć sobie w oczy lub czterema oczami w dal. Przede mną wiosna jesieni życia, wolna czasoprzestrzeń do usłania różami albo polnymi kwiatami, miodem codzienności, czekoladą zmierzchów, mlekiem świtów i stukaniem korali spadających lat. Dłonią w powietrzu rysuję sobie drzwi. Codziennie otwieram je i przechodzę na drugą stronę. Gdzie wtedy jestem? O niebo dalej...


Translate

Obserwuj Miejsce Spotkań Wymyślonych

Trudno widzieć tylko to

"Przejechał drogą dyliżans
i zniknął w dali;
i droga nie stała się piękniejsza
ani brzydsza.
Taka oto jest działalność człowieka na świecie.
Nic nie zabieramy 
i nic nie zostawiamy;
przemijamy i zapominamy.
A słońce jest zawsze punktualne, codziennie".
(Fernando Pessoa)

*


czasami widzę chmury
na bezchmurnym niebie
widzę duchy w liściach
na bezlistnym drzewie

widzę siebie jak zbieram
truskawki,
choć wcale ich nie zbieram


trudno jest mi widzieć tylko to
co widzialne
bo stale wyłania się coś
spoza, spomiędzy

ta cisza między dźwiękami
puste miejsca między literami
przestrzeń między rzeczami
ten moment 
między oddechami

w oddali
widzę liście
na bezlistnym drzewie
widzę przemijanie
zamiast samej siebie


"Przelatuj, ptaku, przelatuj
i naucz mnie przemijać!"
(Fernando Pessoa)

Życia sen

 teraźniejszości nie ma
jest zbyt krótka, by zaistnieć
przyszłość jest potencjałem
przeszłość wspomnieniem
tutaj niczego nie ma

sen 
który nieustannie
rozpływa się 
sen sen

śpiący śnią, że śpią
obudzeni śnią, że się obudzili

to nie jest kwestia obudzenia
tu chodzi o życie

ożyj
ożyj
ożyj

lalki pamiętają czasy
gdy dzieci lubiły się bawić
kwiaty potrzebują spokoju
błękit nad głową potrzebuje ciszy
kamienie są zmęczone 
naszą historią
my też

te słowa płyną znikąd
w niczym
od nikogo
do nikogo

życie
tajemnica
sen


"Tajemnica rzeczy?
Skąd mam wiedzieć,
co to jest tajemnica?!
Jedyną tajemnicą
jest istnienie kogoś,
kto może myśleć o tajemnicy".
(Fernando Pessoa)