"Przejechał drogą dyliżans
i zniknął w dali;
i droga nie stała się piękniejsza
ani brzydsza.
Taka oto jest działalność człowieka na świecie.
Nic nie zabieramy
i nic nie zostawiamy;
przemijamy i zapominamy.
A słońce jest zawsze punktualne, codziennie".
(Fernando Pessoa)
*
czasami widzę chmury
na bezchmurnym niebie
widzę duchy w liściach
na bezlistnym drzewie
widzę siebie jak zbieram
truskawki,
choć wcale ich nie zbieram
trudno jest mi widzieć tylko to
co widzialne
bo stale wyłania się coś
spoza, spomiędzy
ta cisza między dźwiękami
puste miejsca między literami
przestrzeń między rzeczami
ten moment
między oddechami
w oddali
widzę liście
na bezlistnym drzewie
widzę przemijanie
zamiast samej siebie
"Przelatuj, ptaku, przelatuj
i naucz mnie przemijać!"
(Fernando Pessoa)