Lubię wyjść z siebie i usiąść obok. Spojrzeć sobie w oczy lub czterema oczami w dal. Przede mną wiosna jesieni życia, wolna czasoprzestrzeń do usłania różami albo polnymi kwiatami, miodem codzienności, czekoladą zmierzchów, mlekiem świtów i stukaniem korali spadających lat. Dłonią w powietrzu rysuję sobie drzwi. Codziennie otwieram je i przechodzę na drugą stronę. Gdzie wtedy jestem? O niebo dalej...


Translate

Obserwuj Miejsce Spotkań Wymyślonych

Poczujesz

zbliża się niebo wiosny
zacznij wewnętrzne przygotowania
już teraz -
wyostrzaj wszystkie zmysły
powoli, świadomie, totalnie

aż w końcu poczujesz
jak kwiaty rozkwitają
w tobie






Autor:
Etykiety: ,