To dobry dzień

Jest taka jedna książka, którą bardzo lubię

i wracam do niej na wiosnę.

Bo i zaczyna się ona wiosną, słowami

"zielona armia rusza na podbój świata".

No czyż nie? :)

"Pod słońcem prowincji.
Zapiski z prostego życia.
Potrawy z ziemi i pór roku" -
to jest ta właśnie książka.

Autorką jest Katarzyna Enerlich.

Budzę się rano i myślę, patrząc na zaglądające w okno sypialni
gałązki kwitnącej właśnie brzoskwini:
to jest dobry dzień, aby mieć dobry dzień.

Mam okno z widokiem na wiosnę :)

I kamelia w ogrodzie mruczy: patrz na mnie i wiośniej.

No to siedzimy przy niej z kotem, podziwiamy ją i mruczymy, 
i wiośniejemy.
To mruczenie kołysze cały nasz świat.

W domu drugi kot, plamy słońca zaglądają
do sierściuchowych łąp pogrążonych w głębokim relaksie.

Idę sprawdzić, co nieopodal.

Marcowa tarnina, jaka piękna!

Na gałęziach już ruch, już się rozkwieciło, rozpachniło,
poweselało, zalśniło.

A przy samej ziemi panoszy się zachłannie
całe to małe kwiecie,
które idącej wiośnie nieustannie z kieszeni się wysypuje :)

Niedźwiedzie już też otrząsnęły się ze snu zimowego
i wespół z kotami wietrzą futro na świeżym powietrzu.

Tak.
Dopóki chmury są na swoim miejscu, tam w górze,
dopóki kwiaty kwitną i póki koty mruczą,
dopóki jest woda i serce bije -
to jest dobry dzień, aby mieć dobry dzień.

"Powitaj z radością nowy dzień.
Czuj się wdzięczny i szczęśliwy.
Postanów, że wniesiesz w ten dzień uważność.

Wieczorem znowu odczuj wdzięczność za ten dzień,
za wszystko, co się wydarzyło.

Jutro narodzi się kolejny liść,
zakwitnie kolejny kwiat.
Nie ma pośpiechu..."

(Osho)